تفاوت های آموزش زبان انگلیسی در موسسات زبان و مدارس

محمدحسین ملکی- یادگیری زبان انگلیسی از دیرباز مورد توجه بسیاری از علاقه مندان به این زبان در سراسر جهان بوده است. با گسترش جوامع و برقراری بیشتر مناسبات اقتصادی، فرهنگی و سیاسی در بین کشورها و نیز پیشرفت شگفت انگیز دانش بشری و علوم، با گسترده شدن وسایل ارتباط جمعی و رسانه های شنیداری و دیداری، ورود رایانه ها به محل کسب و کار و زندگی انسان ها و احتیاج و اشتیاق آنها به تبادل نظر و کسب تجربه از یکدیگر و انجام داد و ستدهای مختلف باعث شده است که نیاز به استفاده از یک زبان مشترک که همان زبان بین المللی انگلیسی است، بیشتر از گذشته احساس شود. در کشور  ما نیز ده ها سال است که با همت برنامه ریزان، مولفان، معلمان و دبیران گرانقدر زبان انگلیسی، آموزش زبان در مدارس بویژه از سال اول راهنمایی به بعد صورت می گیرد اما نکته در اینجاست که چرا بیشتر فارغ التحصیلان و دیپلمه های ما قادر به مکالمه زبان انگلیسی نمی باشند؟ و مهارت خواندن و درک مطلب آنها در استفاده از متون زبان انگلیسی ضعیف است؟ و باعث تاسف تر اینکه، همین فارغ التحصیلان وقتی می خواهند در آزمون کنکور در دانشگاه ها شرکت کنند، بار دیگر مجبورند به موسسات مختلف مراجعه و ثبت نام کنند و همه آنچه را قبلا در مدارس خوانده اند اینک  در آنجا بخوانند. حتی با تمام تلاشی که در آموزش و پرورش انجام می شود نتیجه کار آنچنان که باید باشد، نیست. می توان بخشی از علت ها را به این صورت بسته بندی کرد:دانش آموز: زبانآموزی که به موسسه زبان می رود دارای علاقه و انگیزه یادگیری است. و حاضر است حتی مسیری طولانی را طی کند تا به آنجا برسد. حال آنکه همه دانش آموزان در مدارس لزومان به زبان انگلیسی علاقه مند نیستند. بلکه برنامه ریزی درسی در آموزش و پرورش به گونه ای است که اگر مثلا در یک کلاس 30 نفری، 3 نفر به زبان علاقه مند نباشند، مجبورند تا آخر همان ترم یا سال در سر کلاس حضور داشته باشند. زبانآموزی که در یک موسسه زبان ثبت نام می کند در بدو ورود توسط موسسه تعیین سطح می شود و با توجه به سطح علمی وی در درس زبان، کلاس و استاد او در نظر گرفته می شود. حال آنکه در کلاس های مدارس سطح بندی وجود ندارد و دانش آموزان با سطح نمره های مختلف (از 0 تا 20) می توانند در یک کلاس با هم درس بخوانند.معلمان و اساتید: معلمان و اساتید نیز در موسسه های زبان تعیین سطح و مصاحبه و گزینش می شوند و علاوه بر دانش زبانی، باید به روش های تدریس روز نیز آشنا باشند. گر چه در آموزش و پرورش نیز معلمان و دبیران زبان دارای مدارک تخصصی متناسب با رشته تدریس خود باشند اما لزومی ندارد که همه آنان مسلط به مکالمه باشند و یا هر چند وقت یکبار دوباره از نظر علمی ارزیابی و گزینش شوند. معلمان و اساتید زبان در موسسات باید دانش خود را دائما به روز نگه دارند و با کتاب های جدید و تازه منتشر شده در رشته تدریس خود آشنا باشند و روش تدریس آنها را بدانند در غیر اینصورت از گروه مدرسان آن موسسه حذف خواهند شد. حال آنکه در آموزش و پرورش وقتی کتابی تالیف می شود گاه تا یک دهه و شاید بیشتر، همان کتاب تدریس می شود و معلم زبان کافی است فقط روش تدریس همان کتاب را بداند. روش تدریس معلمان و اساتید زبان در موسسات تا حدود بسیار زیادی یکسان و برنامه ریزی شده است. زیرا کتاب هایی که در موسسات مورد استفاده قرار می گیرند دارای کتاب راهنمای معلم (dooks teacher) می باشند و معلم زبان با مطالعه آنها می تواند تدریس خود را مرحله به مرحله به دقت انجام دهد. در صورتی که در کلاس های زبان مدارس روش های تدریس متفاوت است و هر معلمی روش و شیوه های تدریس خود را دارد.کتاب:کتاب هایی که در موسسات تدریس می شوند عموما از نظر محتوای زبانی بسیار غنی تر از کتاب های زبان مدارس هستند و توسط نویسندگان یا گروه مولفان انگلیسی زبان (speakers native) نوشته شده اند مولفانی که از متخصصان بنام رشته زبان انگلیسی در دانشگاه هایی همچون آکسفورد، کمریج و ... می باشند. علاوه بر اینها، هدف آموزش کتاب مشخص است. یا برای مکالمه است، یا به نکات دستوری پرداخته است و شاید هم اختصاص به تقویت مهارت های خواندن و درک مطالب دارد و گاه تلفیقی از همه مهارت هاست. ظاهر کتاب ها مانند طرح روی جلد، نوع کاغذ استفاده شده صفحه آرایی، استفاده از رنگ ها و تصاویر متنوع و نیز نوع حروف به کار رفته در تایپ جمله ها، همگی یک کتاب شیک و جذاب را به رخ زبان آموز می کشد. چیزی که در کتاب های زبان مدارس تا حدود زیادی جایش خالی است. کتاب های موسسات دارای امکانات جنبی مانند کتاب حمل تمرین (dook work) و نیز کاست تلفظ یا لوح های فشرده صوتی یا تصویری می باشند. چیزی که بر جذابیت کتاب ها افزوده است و یادگیری را از لذت بخش تر و آسان تر نموده است.قوانین و مقررات/ امکانات:اگر شاگردی با رتبه علمی بالا از یک موسسه زبان فارغ التحصیل شود، از وی در صورت نیاز برای تدریس در همان موسسه دعوت می شود. اما قوانین و مقررات حاکم بر آموزش و پرورش اجازه تدریس به دانش آموزان ممتاز را به این صورت نمی دهند مگر اینکه متقاضی تدریس، مراحل مختلف استخدامی را در این وزارتخانه طی کند و به عنوان دبیر رسمی و یا حق التدریس مشغول به کار شود. ضمنا بسیاری از موسسات معتبر زبان به دلیل برخورداری از شرایط اقتصادی خوب قادر به احداث آزمایشگاه زبان می باشند. محیطی که در آن زبان آموز بدون شنیدن سر و صدای بیرون از کلاس می تواند در صندلی مخصوص به خود بنشیند و با استفاده از وسایل کمک آموزشی مانند فیلم، ضبط صوت، هدفون، لوح های فشرده و ... به تقویت مهارت های زبانی خود بپردازد. امید است که انشا»الله ما نیز در آینده ای نه چندان دور شاهد تحولاتی چشم گیر در عرصه تعلیم و تربیت فرزندان شایسته مرز و بوم خود باشیم. تحولی که سزاوار آنهاست و باعث بالندگی بیشتر آنان در عرصه های علمی خواهد شد. به امید آن روز.

چطور با خواندن، انگلیسی خود را تقویت کنیم؟

چطور با خواندن، انگلیسی خود را تقویت کنیم؟

 

سریع خوانی

معمولاً افراد هنگام مطالعه‌ی یک متن (مثلاً یک روزنامه) سعی می‌کنند با حداقل تلاش و حداکثر سرعت به مضمون اصلی مطلب پی ببرند. شاید بتوان این استراتژی را «سریع خوانی» نامید. در این استراتژی مغز تلاش می‌کند تا جای ممکن کلمات کمتری را بخواند و تنها کسری از ثانیه روی هر کلمه توقف می‌کند. ممکن است زبان‌آموزان نیز این استراتژی را برای خواندن متون انگلیسی بکار بگیرند.

حال باید دید این استراتژی (سریع خوانی) چه ویژگیهایی دارد:

  • کلمات گرامری از قبیل حروف اضافه و حروف تعریف دیده نمی‌شوند. چشم تنها روی کلماتی از قبیل اسمها، فعلها، صفات و قیدهای اصلی توقف می‌کند.

  • وجوه کلمه دیده نمی‌شود (مانند قسمت دوم یا سوم بودن یک فعل).

  • به املای دقیق کلمه دقت نمی‌شود. دانسته شده است که مغز  کل کلمه را از روی شکل آن تشخیص می‌دهد و آن را بصورت حرف به حرف تجزیه و تحلیل نمی‌کند.

  • به کلمات مشکلی که برای درک معنی کلمه ضروری نیستند توجه نمی‌شود (برای صرفه جویی در وقت به دیکشنری مراجعه نمی‌شود).

 

البته «سریع خوانی» روش بسیار خوبی برای صرفه‌جویی در وقت است. اما مشکل اینجاست که شما برای درک یک مطلب به کلمات گرامری خیلی نیاز ندارید، اما برای ساختن یک متن یا مطلب (هنگام نوشتن یا صحبت کردن) به آنها نیاز دارید. بنابراین اگر به چیزهایی مانند حروف تعریف و حروف اضافه دقت نکنید، نخواهید توانست آنها را به درستی در جملات خودتان بکار گیرید.

به همین دلیل بعضی از زبان‌آموزان یک کتاب 300 صفحه‌ای را تمام می‌کنند و همچنان با گرامر نسبتاً پایه‌ای هم مشکل داشته باشند. و باز به همین دلیل است که حروف اضافه و حروف تعریف جزو سخت‌ترین قسمتهای آموزش زبان انگلیسی محسوب می‌شوند. توصیه‌ای که در اینجا به زبان‌آموزان می‌شود این است که اگر می‌خواهید مهارتهای خروجی (=نوشتن و مکالمه) خود را افزایش دهید، باید به خودتان یاد بدهید که به کلمات گرامری توجه کنید.

 

چگونه بخوانیم؟

در اینجا چند نکته‌ی جالب و مهم برای مطالعه‌ی متن‌های انگلیسی به زبان‌آموزان توصیه می‌شود:

1- هنگام برخورد با یک چیز جالب توجه (و نه واضح) توقف کنید: مثلاً یک کلمه‌ی جدید، نحوه‌ی کاربرد یک کلمه، یک ساختار گرامری، یک حرف اضافه، یک حرف تعریف، ترتیب لغات و .... کمی وقت بگذارید و فکر کنید که چرا مثلاً در یک جمله‌ی خاص از حرف اضافه‌ی at به جای on استفاده شده است و یا چرا از زمان حال کامل استفاده شده است در حالیکه شما انتظار گذشته‌ی ساده را داشتید.

2- اگر در جمله‌ای عبارت مفیدی وجود دارد، از خودتان بپرسید: آیا خودم می‌توانم یک عبارت مشابه بسازم؟ آیا می‌توانید مثلاً حروف اضافه، حروف تعریف و زمانهای صحیح را بکار ببرید؟ اگر مطمئن نیستید، سعی کنید یک عبارت مشابه را با صدای بلند و یا در ذهنتان بگویید. هدف این است که آن عبارت را در ذهنتان نگه دارید.

 

 

مجموعه داستان های انگلیسی سطح بندی شده: متن داستانها + فایلهای صوتی

 

 


 

3- هر جا لازم است (و یا اگر صرفاً دوست دارید)، از دیکشنری استفاده کنید تا به تعاریف کلمات و نیز به جملات نمونه‌ی بیشتری دست پیدا کنید. (معرفی دیکشنری)

4- جملات و عبارتهای مفید و کاربردی را در دفتر یادداشت خود (و یا در نرم‌افزارهایی مانند Supermemo) وارد کنید. بدین ترتیب اطمینان خواهید یافت که در آینده باز هم آنها را مرور خواهید کرد.

 

اگر دوست ندارید هنگام خواندن توقف کنید (تا مثلاً یک کلمه را در دیکشنری جستجو کنید)، می‌توانید زیر جملات جالب و مفید خط بکشید تا بعداً به آنها رسیدگی کنید.

نکته‌ی مهم دیگری که باید به آنها توجه کنید این است که شما مجبور نیستید که همیشه از استراتژی بالا استفاده کنید. خواندن به این روش نسبتاً خسته کننده است، بنابراین اگر بعد از یک مطالعه‌ی طولانی خسته هستید، این روش را به کار نبرید. همچنین برای هر جمله به یک اندازه وقت صرف نکنید. در بسیاری از جملات، عبارتها و ساختارهایی که برای جمله‌سازی شما مفید باشند وجود ندارد.

منبع: www.zabanamoozan.com